Άρθρο: Ο Τρίτος δρόμος προς την Εργασία


Εάν αποφασίσετε την δημιουργία της δικής σας ΚοινΣΕπ και έχετε μια καλή ιδέα που πληροί τα κριτήρια του νόμου 4430/2016 ελάτε σε επαφή μαζί μας από εδώ για να σας βοηθήσουμε με την 10χρονη εμπειρία μας στον τομέα της Κοινωνικής Οικονομίας και στην Δημιουργία άνω των 620 Επιτυχημένων ΚοινΣΕπ


images
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας σήμερα είναι η ανεργία. Ούτε το φορολογικό, ούτε το ασφαλιστικό, ούτε τα όποια άλλα μέτρα μας έρθουν από το Κουαρτέτο ή την εξόχως προβληματική ανατολικογερμανικής προελεύσεως καγκελάριο Μέρκελ. Αλλά, μέχρι η Ευρώπη να ξεφορτωθεί το βαρύ της φορτίο, εμείς οφείλουμε να βρούμε λύσεις άμεσες και εφικτές για τη χώρα μας.

Ένας δρόμος για να ανοίξουν δουλειές είναι μέσω νέων επενδύσεων. Όμως αυτές δεν έρχονται, κυρίως γιατί οι υποψήφιοι επενδυτές εκτιμούν ότι υπάρχει περαιτέρω περιθώριο εσωτερικής υποτίμησης. Ωστόσο μπορούν να δοθούν φοροαπαλλαγές σε υφιστάμενες επιχειρήσεις με υψηλό κοινωνικό αποτύπωμα στην εργασία, ώστε να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν τον αριθμό των εργαζομένων τους.

Ο δεύτερος δρόμος είναι μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, τα οποία μέχρι χθες απλώς ανακύκλωναν την ανεργία θρέφοντας ποικιλώνυμα ύποπτα Κ.Ε.Κ. Σήμερα και χωρίς χρονοτριβή, πρέπει να μπουν μπροστά νέα προγράμματα που θα δίνουν έμφαση στη δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας, ώστε οι άνθρωποι να αμείβονται για αυτό που παράγουν και όχι απλώς να επιδοτούνται για να επιβιώνουν στοιχειωδώς.

Ο τρίτος -και πιο ενδιαφέρων- δρόμος προς την εργασία εξαρτάται πρώτα και κύρια από τους ίδιους τους πολίτες και δευτερευόντως από το Κράτος. Η δημιουργία Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚΟΙΝΣΕΠ) παραγωγικού σκοπού δίνει την ευκαιρία σε όλους μας να φτιάξουμε τις δικές μας δουλειές. Τι χρειάζεται; Κυρίως αλλαγή νοοτροπίας τόσο από πλευράς πολιτών όσο και κρατικών λειτουργών. Χρειάζεται ένας νόμος για τις ΚΟΙΝΣΕΠ που θα δίνει έμφαση στην απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσής και λειτουργίας τους και θα χαρακτηρίζεται από εμπιστοσύνη προς τον πολίτη και όχι πλέον από καχυποψία. Οι δε πολίτες πρέπει να σκεφτούν πώς θα είναι δημιουργικοί και παραγωγικοί και όχι αν υπάρχουν επιδοτήσεις – οι οποίες ούτως ή άλλως κάποτε τελειώνουν.

Υπάρχουν ήδη αρκετά επιτυχημένα παραδείγματα συνεργατικών επιχειρήσεων, όπως η Εφημερίδα των Συντακτών, η ΒΙΟ.ΜΕ. και εκατοντάδες άλλες στο χώρο της εστίασης. Ο δρόμος, λοιπόν, είναι ανοικτός. Η δημιουργία δε, ενός portal δικτύωσης των υποψήφιων κοινωνικών επιχειρηματιών, θα επιταχύνει σημαντικά τις διαδικασίες. Στην κατεύθυνση αυτή, μάλιστα, μπορεί να βοηθήσει και ο ΟΑΕΔ, δίνοντας πέρα από τη ζήτηση/προσφορά εργασίας την τρίτη επιλογή: «ζητώ συνεταίρο κοινωνικό επιχειρηματία».

Στις συνθήκες που ζούμε δεν αρκεί η πολιτική βούληση και οι καλές προθέσεις. Απαιτείται αποτελεσματικότητα και ταχύτητα. Η κυβέρνηση οφείλει να αναγάγει σε Νο1 στρατηγικό της στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας ενώ ταυτόχρονα, εμείς, οι πολίτες αυτής της χώρας, μπορούμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, κάνοντας πράξη το όραμα της δουλειάς χωρίς αφεντικά.

* Ο Κώστας Παπαπαναγιώτου είναι μαθηματικός – Msc. Οικονομική Θεωρία και Πολιτική

http://tvxs.gr