Λογοδοσία Κοινωνικών Επιχειρήσεων


Εάν αποφασίσετε την δημιουργία της δικής σας ΚοινΣΕπ και έχετε μια καλή ιδέα που πληροί τα κριτήρια του νόμου 4430/2016 ελάτε σε επαφή μαζί μας από εδώ για να σας βοηθήσουμε με την 10χρονη εμπειρία μας στον τομέα της Κοινωνικής Οικονομίας και στην Δημιουργία άνω των 620 Επιτυχημένων ΚοινΣΕπ


images
Τελευταία, αρκετή κριτική για τις κοινωνικές επιχειρήσεις, όπως και γενικότερα για την επιχειρηματικότητα, είναι η επαρκής λογοδοσία (accountability) των επιχειρήσεων στην κοινωνία και τις ενδιαφερόμενες ομάδες (stakeholders). Ουσιαστικά, η επαρκής λογοδοσία των επιχειρηματικών πράξεων νομιμοποιεί (legitimacy) τη λειτουργία των κοινωνικών επιχειρήσεων και τους παρέχει την «άδεια» λειτουργίας όπως συνηθίζεται να αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία. Σε αυτό το πλαίσιο, τα κύρια ερωτήματα που προκύπτουν μπορεί να διακριθούν ως εξής:

(α) κατά πόσο τα χρηματικά κεφάλαια που εισρέουν στην επιχείρηση ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας επανατοποθετούνται στους κοινωνικούς σκοπούς της επιχείρησης;
(β) κατά πόσο η επιχείρηση επιτυγχάνει τους χρηματικούς και κοινωνικούς στόχους της;

Η λογοδοσία για την ανταπόκριση των κοινωνικών επιχειρήσεων στα προηγούμενα ερωτήματα πραγματοποιείται κυρίως διαμέσου λογιστικών συστημάτων που περιλαμβάνουν ταυτόχρονα χρηματοοικονομικές και κοινωνικές πληροφορίες κυρίως για να δώσουν σήμα στην κοινωνία οι κοινωνικές επιχειρήσεις ότι «κάνουμε καλά πράγματα, δεν κάνουμε;» (Nicholls, 2009). Οι υπεύθυνοι διαχειριστές των κοινωνικών επιχειρήσεων εφαρμόζουν τέτοιου είδους συστήματα λογιστικής λογοδοσίας, καθώς και συστήματα μέτρησης της συμβολής των επιχειρήσεών τους στην κοινωνία για να ενδυναμώσουν τη διαφάνεια προς τους χρηματοδότες τους και τους άμεσα ενδιαφερόμενους (Grimes, 2010).

Ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για τη διακυβέρνηση και τη λογοδοσία κοινωνικών επιχειρήσεων σύμφωνα με τους Bangoli και Megali (2011) θα πρέπει να περιλαμβάνει τρεις βασικές κατηγορίες πληροφοριών:

(α) τις χρηματοοικονομικές πληροφορίες για τη λειτουργία της επιχείρησης και την κατανομή των κεφαλαίων στις ενδιαφερόμενες ομάδες,
(β) τις πληροφορίες που αποκαλύπτουν την αποδοτικότητα των κοινωνικών στόχων των επιχειρήσεων,
(γ) τις πληροφορίες σχετικά με τη θεσμική νομιμοποίηση της λειτουργίας των κοινωνικών επιχειρήσεων.

Η πρώτη κατηγορία πληροφοριών περιλαμβάνει χρηματοοικονομικά δεδομένα για την κοινωνική και οικονομική προστιθέμενη αξία (economic and social added value) που προκαλείται διαμέσου της κατανομής των χρηματικών κεφαλαίων της κοινωνικής επιχείρησης προς τις ενδιαφερόμενες ομάδες. Ο πίνακας Ι παρουσιάζει μια σειρά τέτοιων δαπανών στις κύριες ενδιαφερόμενες ομάδες όπως είναι η διανομή των καθαρών κερδών για τη λειτουργία της κοινωνικής επιχείρησης, των μελών, του προσωπικού της κοινωνίας και των εξωτερικών χρηματοδοτών.

Για τη μέτρηση της κοινωνικής αποδοτικότητας η βιβλιογραφία παρέχει τέσσερις ομάδες δεικτών ως εξής: α) τους δείκτες μέτρησης εισροών (λ.χ. ανθρώπινοι πόροι και πρώτες ύλες), β) τους δείκτες μέτρησης εκροών (λ.χ. υπηρεσίες και προϊόντα), γ) δείκτες μέτρησης των αποτελεσμάτων (λ.χ οφέλη για τις ενδιαφερόμενες ομάδες της επιχείρησης), και δ) δείκτες μέτρησης επιπτώσεων (λ.χ. οφέλη για όλη την κοινωνία) (Bangoli and Megali, 2011). Τέλος, για τη μέτρηση της θεσμικής νομιμοποίησης των κοινωνικών επιχειρήσεων θα πρέπει αυτές να συμβάλλουν ταυτόχρονα σε δύο στόχους όπως είναι η κοινωνική συνοχή και η συμμόρφωση με την κείμενη νομοθεσία