Προτάσεις για τα Κέντρα Στήριξης της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας


Εάν αποφασίσετε την δημιουργία της δικής σας ΚοινΣΕπ και έχετε μια καλή ιδέα που πληροί τα κριτήρια του νόμου 4430/2016 ελάτε σε επαφή μαζί μας από εδώ για να σας βοηθήσουμε με την 10χρονη εμπειρία μας στον τομέα της Κοινωνικής Οικονομίας και στην Δημιουργία άνω των 600 Επιτυχημένων ΚοινΣΕπ


Η ανάπτυξη της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ) στην Ελλάδα, παραμένει χαμηλή, παρότι υπάρχει μεγάλη κινητικότητα ειδικά στην περίοδο της κρίσης. Η απουσία κατάλληλου προωθητικού και απλού νομοθετικού πλαισίου είναι ένα από τα εμπόδια. Άλλα (ίσως σημαντικότερα) εμπόδια αποτελούν: (download here)

  • Η μικρή κρίσιμη μάζα των φορέων ΚΑΛΟ Το πρόβλημα εντείνεται διότι, ο –αντικειμενικά- ενιαίος χώρος των φορέων ΚΑΛΟ διασπάται σε υπο-ομάδες (αγροτικοί συνετ, αστικοί συνετ,ΚοινΣΕπ, ΑΜΚΕ κλπ) χωρίς επικοινωνία ή συνεργασία μεταξύ τους. Αυτό οφείλεται στην ύπαρξη πολλών νομοθετικών πλαισίων, το καθένα εκ των οποίων αναγνωρίζει μόνον την υποομάδα των φορέων ΚΑΛΟ στις οποίες αναφέρεται. Επίσης υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα ωρίμανσης των διαφορετικών φορέων ΚΑΛΟ, αλλά και εσωτερικές/διακριτές διαφοροποιήσεις στους στόχους και στις δραστηριότητες αυτών. Συνεπώς, οι ανάγκες τους για συνεργασία ή υποστηρικτικές υπηρεσίες ή νομοθετική – θεσμική εναρμόνιση είναι διαφορετικές.
  • Η κακή φήμη συγκεκριμένων υποσυνόλων της ΚΑΛΟ, όπως:

Συνεταιρισμών οι οποίοι κατέρρευσαν. Σημειώνεται ότι δεν κατέρρευσαν μέσα στην κρίση, αλλά σε περιόδους ευμάρειας, λόγω της αδυναμίας τους να προσαρμοστούν στις σύγχρονες οικονομικές και κοινωνικές συγκυρίες και κυρίως γιατί δεν λειτουργούσαν ως συνεταιρισμοί. Αν εξεταστεί η λειτουργία τους, θα φανεί εύκολα ότι δεν τηρούσαν σχεδόν καμία από τις 7 παγκόσμιες συνεταιριστικές αρχές! Πολλοί (αγροτικοί συνήθως) συνεταιρισμοί αποτέλεσαν για χρόνια πεδίο κρατικών ή κομματικών παρεμβάσεων κι έχασαν την αυτονομία τους, ανέστειλαν τη δημοκρατική και διαφανή λειτουργία, τον έλεγχο, την εκπαίδευση των μελών τους κλπ. Των ΑΜΚΕ (ή σωματείων) κάποιες από τις οποίες δημιουργήθηκαν από συγκεκριμένα άτομα με στόχο την ιδιοποίηση πόρων (κυρίως κρατικών ή κοινοτικών) και όχι την εξυπηρέτηση του «κοινού καλού»

  • Ο χαμηλός βαθμός αυτοθέσμισης του χώρου των φορέων ΚΑΛΟ που οδηγεί σε χαμηλό επίπεδο δικτύωσης, συνεργασίας και οργάνωσης σε όλα τα χωρικά επίπεδα (τοπικό, περιφερειακό, εθνικό).
  • Η απουσία μηχανισμών εκπαίδευσης και υποστήριξης ιδιαίτερα των μελών των υπό ίδρυση φορέων ΚΑΛΟ. Έτσι, ξεκινούν με πολλές ελλείψεις και το ποσοστό θνησιμότητας αυξάνεται, εντείνοντας τη δυσφήμιση και την απώλεια εμπιστοσύνης από τους πολίτες στην μόνη –ίσως – δυνατότητα διαφυγής από την κρίση.
  • Η απουσία μηχανισμών αυτό – ελέγχου, ικανών να προστατεύουν τη διαφανή λειτουργία και το κύρος των φορέων ΚΑΛΟ και να εμπεδώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών σ’ αυτές, δε δομένου ότι οι πολίτες αποτελούν εν δυνάμει μέλη αλλά και πελάτες.
  • Η απουσία έξυπνων εργαλείων χρηματοδότησης του χώρου των φορέων ΚΑΛΟ. Έτσι, η χρηματοδότησή τους βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά, σε επιδοτήσεις πράγμα που τις καθιστά μονίμως εξαρτώμενες από κεντρικές πολιτικές.
  • Η έλλειψη εργαλείων για δυναμική και καινοτόμα υποστήριξη των ιδρυτικών ομάδων φορέων ΚΑΛΟ
  • Η ισχνή εμπλοκή στην ίδρυση και λειτουργία φορέων ΚΑΛΟ από μέλη ευπαθών ομάδων με ιδιαιτερότητες και πολλαπλές ανάγκες (ενδεικτικά άτομα σε διαδικασία απεξάρτηση, άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας, άτομα με αναπηρία, κ.λπ.).

Η προοπτική για τη δημιουργία Κέντρων Στήριξης της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (στο εξής «Κέντρων») θα μπορούσε, κάτω από ειδικές προϋποθέσεις, να αποτελέσει την απαρχή άρσης των παραπάνω εμποδίων. Μερικές από τις προϋποθέσεις προκειμένου, τα Κέντρα, να ανταποκριθούν στις εντοπισμένες ανάγκες, παρουσιάζονται στη συνέχεια.